داداش كوچيكه گوفي مي بينه، به اداهاش، اشتباهات تمام نشدني ، بلاهت و سادگي اش مي خنده با صداي بلند. فكر مي كنم چند تا گوفي تو دنياي واقعي مي شناسم كه هيچ وقت جدي گرفته نمي شن؟ شده كه دلشون بخواد جور ديگه اي زندگي كنن؟ اصلاً به اين فرم زندگي آگاهن؟ به هر حال همنشيني باهاشون مي تونه دلنشين باشه ولي نميشه روشون حساب كرد، چون هر چي باشه اينا گوفي ان و يه جا كه نبايد شيرين كاري مي كنن.
۱ نظر:
خب اگه آگاهانه در زندگیشون خراب کاری می کنند که واقعا عجیبه.یعنی آگاهانه به سمت ویرانی رفتن.
ارسال یک نظر